เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีกับกีฬาพื้นบ้านไทยเรา ที่ทุกการแข่งขันแต่ละที่ แต่ละรายการนั้นจัดขึ้นจะต้องมีกีฬาชนิดนี้อยู่ด้วย นั่นก็คือกีฬา “ ชักกะเย่อ ” เป็นกีฬาไทยพื้นบ้านที่มีมาช้านาน เพราะทุก ๆ กิจกรรมการแข่งขันกีฬาท้องถิ่น กิจกรรมประจำปี ประเพณีกีฬาต่าง ๆ ที่ได้ถือเอากีฬาชักกะเย่อนั้นเข้ามาแข่งขัน เป็นกีฬาที่เน้นการใช้แรงเพื่อแข่งขันกับคู่ต่อสู้อีกฝั่งที่เราไม่สามารถคาดเดาได้ ลักษณะของการแข่งขันนั้นก็ไม่มีอะไรยุ่งยาก เป็นการแข่งขันที่ตัดสินได้ทันที และชัดเจนแม่นยำ จากการประลองฝีมือของผู้เล่นทั้งสองทีมนั่นเอง

เข้าที่….ระวัง…….. ปี๊ดดดดดดดดด สิ้นเสียงสัญณาณนกหวีดกรรมการแล้วนั้นจะบังเกิดแต่ความครึกครื้นสนุกสนานไปกับการลุ้น ทั้งกองเชียร์และผู้เล่นเอง โดยเฉพาะกองเชียร์ที่เป็นแรงกำลังสำคัญอีกอย่างหนึ่งของการแข่งขันกีฬาประเภทนี้ โดยในการแข่งขันแต่ละครั้งจะมีผู้เล่นอยู่ด้วยกัน 2 ทีม ทีม ละ 8 คน โดยแบ่งออกเป็นสองฝั่งหลังเส้นที่กรรมการกำหนด อุปกรณ์ในการเล่นคือ เชือกขนาดใหญ่และยาวประมาณ 30 กว่าเซนติเมตรได้ จำนวน 1 เส้นมีเชือกทำสัญลักษณ์ตรงกลาง และถัดจากตรงกลางกับมีเส้นพื้นที่สีแดงของแต่ละฝั่งที่ห่างจากจุดศูนย์กลางประมาณ 4 เมตร เพราะกติกาที่ว่า ให้ทั้งสองทีมดึงเชือกเส้นเดียวกัน หากเส้นสีแดงของทีมไหนมาถึงจุดตรงกลางที่กรรมการยืนก่อนทีมนั้นเป็นผู้แพ้ และทำการแข่งขันแต่ละคู่ จะแข่งจำนวน 3 ครั้ง ตัดสินจำนวนครั้งที่ชนะ ทั้งนี้กีฬาชักกะเย่อนี้หากมีหลายทีมก็จะทำการจับฉลากและแบ่งสายคัดเลือกเพื่อเข้ารอบลึก ๆ เพื่อหาผู้ชนะ ที่การแข่งขันรายการนี้ด้วยวิธีนับครั้งหรือนับคะแนนก็ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ของแต่ละที่ที่จะกำหนดให้เกิดความเหมาะสม

ใช่ว่าคนตัวเล็กจะแรงน้อย กว่าคนตัวใหญ่เสมอไป พริกขี้หนูยังเผ็ดกว่าพริกหวานลูกใหญ่จริงไหมทุกคน ?

อะไรคือเทคนิคในการเล่นกีฬาประเภทนี้ ที่จะทำให้ได้เปรียบคู่แข่งขัน นอกจากรูปร่างสรีระแล้วสิ่งที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งอันเป็นหัวใจสำคัญของการแข่งขันชักกะเย่อ คือ จังหวะ บอกได้เลยว่า เป็นกีฬาที่ต้องคล้ายกับว่ามีหัวใจเป็นศิลปินเพราะ จังหวะมีผลอย่างไรต่อการแข่งขันกีฬาประเภทนี้ ต่อให้คู่แข่งขันจะเก่ง ตัวใหญ่ แรงเยอะขนาดไหน ก็ประมาทจังหวะที่แม่น และหึกเหิมของทีมตัวเองได้ จากกิจกรรมการแข่งขันที่ผ่านมาทีมที่ได้เปรียบคือทีมที่มีจังหวะในการดึงที่สม่ำเสมอ รวมพลังเปล่งเสียงออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน อย่างไม่ขาดจังหวะ การก้าวขา การดึงมือ ที่ใช้จังหวะในการช่วยเปลี่ยนนั้นทำให้เปรียบประหนึ่งว่าแรงดึงของทีมมีแรงเดียวและเป็นแรงที่รวมกันหลาย ๆ แรงกระชากครั้งเดียวด้วยพละกำลังมหาศาล แปลว่าสามารถเอาชนะแรงแรง ๆ น้อย ๆ ที่ประปรายอยู่ในทีม ไม่พร้อมเพรียงกัน เกิดจากการขาดการนับจังหวะนั่นเอง ทำให้มีที่มาว่าทำไมหลาย ๆ ทีมที่มีผู้แข่งขันรูปร่างใหญ่แต่แพ้ทีมที่รูปร่างน้อยกว่า นั่นเป็นเพราะขาดจังหวะในหัวใจนั่นเอง